انسولین ندادند، خودمان با کیفیت‌ترش را ساختیم
تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۴۵۸۹۵
گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس؛ «انسولین نیست»؛ این جمله کوتاه و هشداردهنده‌ای بود که برای برهه‌ای کوتاه در پاییز 1399 تبدیل به آژیر قرمز سلامت در کشور شد و صف‌های طولانی بیماران انسولینی را در داروخانه‌ها شکل داد. تحریم بانکی باعث شده بود نتوانیم انسولین وارد کنیم و در نتیجه هزاران نفر از هم‌وطنانمان در آن زمان با نبود یکی از داروهای حیاتی و مورد نیاز خود روبرو شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همین باعث شد نخبگان و محققان کشور برای تولید این داروی مهم دست‌به‌کار شوند.
اول اجزا و سرنگ‌های انسولین قلمی بومی‌سازی شد و ایران توانست علاوه بر نیاز داخل، به کشورهای دیگر هم صادر کردند.
اما بخش مهم‌تر تولید انسولین، مواد اولیه‌اش بود که نخبگان زیست‌فناوری توانستند بومی کنند و حالا خط تولید انبوه آن به بهره‌برداری رسیده تا ایران عملا به جمع کشورهایی بپیوندد که توانایی ساخت صفر تا صد داروی انسولین را دارند.
داروهای مونتاژی و کمبود ماده اولیه
ماجرای این فرایند از کمبود انسولین در پاییز 1399 شروع شد که مشکلات زیادی را برای بیماران به وجود آورد. از جمله اینکه باعث سوق‌دادن بیماران به استفاده از انسولین‌‌هایی با فناوری‌های قدیمی‌‌تر شد و بیماران مجبور بودند برای تأمین انسولین مورد نیاز خود، از نسل‌های قدیمی این دارو استفاده کنند.
آن‌زمان کیانوش جهانپور، سخنگوی وقت سازمان غذا و دارو در آبان 1399 اعلام کرد که یک شرکت به تازگی خط تولید انسولین قلمی را در کشور راه‌اندازی کرده است، اما این شرکت عملاً مونتاژ این دارو را در داخل انجام میداد. در واقع مواد و تجهیزات مورد نیاز از خارج از کشور وارد می‌شد و در ایران مونتاژ می‌شدند که با تحریم مواد اولیه، این شرکت نیز نتوانست انسولین موردنیاز را تولید کند. معاونت غذا و دارو نیز اعلام کرد 3 کارخانه داروسازی که برای تولید انسولین قلمی اقدام می‌کردند، با مشکل تأمین تجهیزات و مواد اولیه روبرو هستند.
آشفتگی و شرایطی کمبود انسولین در پاییز 1399، جامعه را متوجه یک نیاز مهم کرد و آن هم اینکه بایستی خط کامل تولید انسولین را در کشور خودمان داشته باشیم تا نه لزومی به واردات باشد و نه مجبور به عقب‌گرد در داروهای مصرفی شویم. زنجیره‌ای که متشکل از ابتدا تا انتهای ساخت این دارو در کشور باشد و تمام حلقه‌های مورد نیاز تولید را در داخل کشور داشته باشد.
راه‌اندازی خط تولید ماده اولیه انسولین
تا اینکه شهریورماه امسال را با یک خبر مهم شروع کرد: افتتاح اولین خط تولید ماده اولیه انسولین در ایران. خبری که نشان می‌دهد گام‌های رسیدن به زنجیره کامل تولید انسولین در کشور و خودکفایی در آن یکی‌یکی در حال طی شدن است.
همانطور که گفته شد، تا پیش از این انسولین از هند و کشورهای اروپایی وارد می‌شد و ایران فقط فرایند بسته‌بندی، مونتاژ و پر کردن ویال‌های دارویی را انجام میداد و نتیجه آن نیز مانند اکثر بخش‌های صنعتی مونتاژی در کشور، در برهه‌هایی به کمبود می‌انجامید.
امروز با توانمندی و تلاش فناوران، ایران صاحب فناوری تولید انسولین از نخستین مرحله یعنی بخش سلولی تا فرآوری و تولید آن است. گام رو به جلویی که ایران را در جمع معدود کشورهای دارنده توانمندی فناورانه تولید انسولین و هفتمین کشور تولیدکننده ماده اولیه انسولین قرار می‌دهد.
این خط تولید، ظرفیت تولید سالیانه 700 کیلوگرم انسولین را نیز محقق خواهد کرد. به گفته عبدالرضا طبری، مدیرعامل شرکت، «تولید آزمایشی این ماده دارویی آغاز شده و تا بعد از مطالعات بالینی و همچنین تولید اقتصادی این محصول فرایند تولید انبوه آغاز شود.» ماده اولیه انسولین، در صورت اخذ تاییدیه‌های بالینی، تولید صنعتی و عرضه این محصول به بازار سلامت، صرفه‌جویی ارزی بیش از 100 میلیون یورویی را نیز برای کشور به دنبال خواهد شد.
نکته جالب در خصوص این دستاورد این است که این ماده اولیه در یکی از معدود شرکت‌های چند ملیتی و با سرمایه‌گذاری خارجی تولید می‌شود. به گفته معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان رییس‌جمهوری، این ماده «به کمک یک شرکت دانش‌بنیان که چند ملیتی است و متخصصان جوان داخلی در آن سهم قابل توجهی دارند، محقق شده است.»
خودکفایی در تولید اجزای داروی انسولین
با وجود دانش‌بنیان‌ها و محققان پرتوان کشور، تکاپو برای تولید داروی انسولین از دوران کمبود به صورت جدی شروع شده بود، اما نیاز به تکمیل زنجیره تأمین این دارو مانند ماده اولیه در کشور وجود داشت. این در حالی بود که قسمت‌های مختلف و اجزای تشکیل‌دهنده داروی انسولین، مانند سرنگ نیز مدت‌هاست که در ایران تولید می‌شود.
خدایار عینی، دبیر سندیکای تولیدکنندگان سرنگ و سرسوزن ایران در مردادماه سال اجاری اعلام کرد: «کل نیاز کشور به سرنگ در سال حدود ۸۰۰ میلیون تا یک میلیارد عدد است، این در حالی است که ظرفیت تولید کارخانه‌‌‌های سرنگ‌‌‌سازی کشور به بیش از سه میلیارد عدد در سال می‌‌‌رسد.»
در واقع، ایران در حال حاضر در تولید انواع سرنگ، از جمله سرنگ انسولین به خودکفایی رسیده است، اما برای تولید این دارو لازم بود که فکری نیز برای مواد اولیه آن کرد. بهره‌برداری از خط تولید ماده اولیه انسولین، گام مهمی بود که کمک می‌کند این زنجیره کامل در کشور وجود داشته باشد و علاوه بر نیاز داخلی، به بازار صادراتی نیز با ارزش افزوده‌ای که ایجاد می‌کند وارد شود.
گام بعدی، خودکفایی در تولید داروی انسولین
بر اساس آمار اعلامی از سوی وزارت بهداشت در 1401، ۱۱ درصد افراد بالای ۲۵ سال به دیابت مبتلا هستند که معادل ۵.۵ میلیون نفر در کشور است و این در حالی است که شیوع این بیماری در ایران روند افزایشی دارد.
قرار گرفتن ایران در جمع کشورهای صاحب فناوری تولید انسولین از مرحله اول ماده اولیه، به نوعی امنیت حوزه سلامت کشور را به همراه دارد. تولید داخل باعث خواهد شد که تجربه‌ای مانند پاییز 1399 تکرار نشود و در صورت اتخاذ سیاست‌های تحریمی و اعمال محدودیت‌ها برای ورود انسولین کشور، بیش از یک میلیون بیمار استفاده‌کننده از این ماده دارویی بتوانند انسولین مورد نیاز خود را از داخل تأمین کنند.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: انسولین کمبود انسولین ساخت انسولین داروی انسولین قلمی ماده اولیه انسولین داروی انسولین تولید انسولین مواد اولیه برای تولید مورد نیاز خط تولید پاییز 1399
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۴۵۸۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمی‌توانیم به قهرمانی آسیا برسیم ولی رتبه خودمان را بالا می‌بریم
مربی رده‌های سنی اسکواش ایران درمورد سطح ورزشکاران گفت: مسابقات قهرمانی آسیا بالاترین رنکینگ و سطح را دارد. نمی‌توانیم خیلی به قهرمانی فکر کنیم زیرا سطح ورزشکاران ما در آن حد نیست و کار در این سنین را به تازگی شروع کردیم.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، مستانه کریم‌پور در خصوص روند پیش روی تیم‌های اعزامی ایران به مسابقات قهرمانی آسیا رده‌های سنی اظهار کرد: در حال حاضر مرحله اول اردوی آماده‌سازی برای شرکت در قهرمانی آسیا پاکستان در جریان دارد که ۲۲ نفر از رده سنی ۱۱ تا ۱۷ سال در شهر تبریز، مشغول تمرین هستند. تکنیک و آمادگی جسمانی از مقادیر مهمی است که روی آن تمرکز داریم و نهایتا طبق سهمیه‌ای که فدراسیون اعلام کند، تعدادی از بازیکنان را اعزام خواهیم کرد.
وی افزود: تعداد بازیکنان در اردو زیاد است و به همین منظور به خانم‌ها طوفانی، حقیقی، هاشمی و تقوی در این اردو ما را همراهی می‌کنند. البته سه یا چهار نفر از شرکت کنندگان که در اردو به آمادگی آن‌ها از بقیه پایین‌تر باشد، حذف خواهند شد. قبلا در اردوها تعداد کمتری دعوت می‌شدند و این اولین بار است که از رتبه یک تا شش را برای اردو دعوت کردیم. بازیکنان رده سنی ۱۹ سال نیز در اردوی دیگری در شهر یزد، مشغول تمرین هستند. اردوی بعدی برای این نفرات نیز احتمالا ارومیه باشد و پس از آن هم در تهران یک اردو خواهیم داشت که بعد هم به پاکستان اعزام شویم. هدف بلند مدت ما کسب جایگاه و مناسب در آسیا است.
مربی ملی اسکواش با اشاره به سطح بازیکنان ایرانی عنوان کرد: مسابقات قهرمانی آسیا بالاترین رنکینگ و سطح را دارد. نمی‌توانیم خیلی به قهرمانی فکر کنیم زیرا سطح ورزشکاران ما در آن حد نیست و کار در این سنین را به تازگی شروع کردیم. برای مسابقات قبلی که به چین رفتیم، موفق به صعود یک رده‌ای شدیم و حالا هم تلاش می‌کنیم دو رده دیگر بتوانیم بالا برویم. زمانی که خودم بازی می‌کردم، توان رقابت با خارجی‌ها را نداشتیم، اما حالا می‌بینم که اگر بچه‌ها شکست بخورند هم از حریف‌های سطح بالا و سخت است.
وی در مورد مربیان ملی ایران خاطرنشان کرد: ۱۲ سال در تیم ملی فعالیت داشتم و مثل برخی از مربیان، خارج از کشور تعلیم دیدم. مربیان دیگری مثل من در خارج آموزش دیدند و حالا به ایران آمدند که به بالا بردن سطح ورزشکاران خیلی کمک می‌کند زیرا روند اروپایی را پیش می‌گیریم و قطعا پیشرفت زیادی خواهیم داشت. اگر فدراسیون بتواند برای مربیان دوره‌های برون مرزی مناسب را بیشتر برگزار کند و یا مربیانی را به ایران بیاوریم، این روند پیشرفت متوقف نخواد شد. در این اردو نیز باید تشکر ویژه‌ای از میزبانی تبریز داشته باشم. فکر می‌کنم اگر همه شهرستان‌ها به این شکل میزبانی کنند، هیچ مشکلی نخواهیم داشت.
منبع: ایرنا
کد خبر 749245
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت